Obszar gminy Dragacz znajduje się w północnej części województwa kujawsko-pomorskiego w powiecie Dolnej Wisły, obejmującego swym zasięgiem mezoregion Kotliny Grudziądzkiej, a jedynie jej północno-zachodni fragment znajduje się w obrębie mezoregionu Borów Tucholskich. Gmina Dragacz zlokalizowana jest na terenach Nadwiślańskiego Parku Krajobrazowego i Wschodniego Obszaru Chronionego Krajobrazu Borów Tucholskich.
W X w. Pomorze Nadwiślańskie, a więc i ziemia świecka, znajdowało się pod panowaniem Bolesława Chrobrego. Po jego śmierci stało się siedzibą książąt pomorskich. W 1309 r. całe Pomorze Nadwiślańskie, na 150 lat zagarnął Zakon Krzyżacki. Od XIII w. tereny gminy należały do Kasztelanii Świeckiej. W II połowie XVI w. zaczęli przybywać liczni osadnicy holenderscy – Mennonici, którzy przenieśli na te tereny m.in. holenderski sposób zagospodarowania i odwadniania gruntów. W okresie zaborów teren ten był pod panowaniem pruskim. Gminę Dragacz utworzono Uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy nr XVIII/88/72 z dnia 6 grudnia 1972 r. Gmina dzieli się na 12 sołectw (Bratwin, Dolna Grupa, Dragacz, Fletnowo, Górna Grupa, Grupa, Grupa Osiedle, Michale, Mniszek, Wielki Lubień, Wielkie Stwolno, Wielkie Zajączkowo) obejmujących łącznie 15 miejscowości.
